Zasady postępowania pracowników szkoły w sytuacji ujawnienia cyberprzemocy
Głównym celem procedury postępowania w przypadku cyberprzemocy jest powstrzymanie sprawców przemocy i udzielenie pomocy ofierze.
A. Ujawnienie przypadku cyberprzemocy:
Osobą zgłaszającą fakt prześladowania może być poszkodowany uczeń, jego rodzice, inni uczniowie – świadkowie zdarzenia, nauczyciele. Każde zgłoszenie należy potraktować poważnie.
Niezależnie od tego, kto zgłasza przypadek cyberprzemocy, procedura interwencyjna powinna obejmować:
- udzielenie pomocy ofierze przemocy,
- zabezpieczenie dowodów i ustalenie okoliczności zdarzenia,
- wyciągnięcie konsekwencji wobec sprawcy przemocy oraz pracę nad zmianą jego postawy.
Wszystkie przypadki przemocy, a więc także przemocy z wykorzystaniem mediów elektronicznych, powinny zostać właściwie zbadane, zarejestrowane i udokumentowane.
- Jeśli wiedzę o zajściu posiada nauczyciel niebędący wychowawcą, przekazuje ją wychowawcy klasy, który z kolei informuje pedagoga szkolnego i dyrektora.
- Dyrektor szkoły i pedagog szkolny wraz z wychowawcą powinni dokonać analizy zdarzenia i zaplanować dalsze postępowanie.
Do zadań szkoły należy także przeprowadzenie dochodzenia w celu ustalenia okoliczności zdarzenia i ewentualnych świadków. Warto zadbać o udział nauczyciela informatyki w procedurze interwencyjnej, szczególnie na etapie zabezpieczenia dowodów i ustalenia tożsamości sprawcy cyberprzemocy.
Sporządzenie dokumentacji z zajścia
- Pedagog szkolny zobowiązany jest do sporządzenia notatki służbowej z rozmów ze sprawcą, poszkodowanym, ich rodzicami oraz świadkami zdarzenia. Dokument powinien zawierać:
- datę i miejsce rozmowy
- personalia osób biorących w niej udział
- opis ustalonego przebiegu wydarzeń.
- Jeśli rozmowa przebiegała w obecności świadka (np. wychowawcy), powinien on podpisać notatkę po jej sporządzeniu.
- Jeśli zostały zabezpieczone dowody cyberprzemocy, należy je również włączyć do dokumentacji pedagogicznej (wydruki, opis, print screeny itp.).
Pismo informujące o cyberprzemocy powinno zawierać:
- Zwięzły opis wydarzeń;
- Daty wydarzeń, adresy, nazwy miejsc w sieci, gdzie doszło do naruszenia;
- Dane sprawcy i w jakim jest wieku (takie dane mogą być czasami niemożliwe do ustalenia lub przekraczające kompetencje placówki oświatowej);
- Dane kontaktowe pokrzywdzonego oraz świadków cyberprzemocy;
- Wskazanie osoby z placówki oświatowej, która będzie mogła być przesłuchana (najwięcej wie o zdarzeniu, jest najbliższa pokrzywdzonemu).
Jeśli ustalenie tożsamości sprawcy, jego wieku a także okoliczności zdarzenia jest dla instytucji oświatowej w przypadku wielu zachowań w sieci trudne lub wręcz niemożliwe – wówczas będzie to zadaniem organów ścigania.
ZABEZPIECZENIE DOWODÓW:
Wszelkie dowody cyberprzemocy powinny zostać zabezpieczone i zarejestrowane. Należy zanotować datę i czas otrzymania materiału, treść wiadomości i – o ile to możliwe –dane nadawcy (nazwę użytkownika, adres e-mailowy, nr telefonu komórkowego itp.) lub adres WWW, na której pojawiły się szkodliwe treści czy profil. Takie zabezpieczenie dowodów nie tylko ułatwi dalsze postępowanie dostawcy usługi (odnalezienie sprawcy, usunięcie szkodliwych treści z serwisu), lecz stanowi także materiał, z którym powinny zapoznać się wszystkie zaangażowanie w sprawę osoby: dyrektor szkoły, pedagog szkolny, rodzice, a wreszcie policja, jeśli doszło do złamania prawa.
Dowodem mogą być:
- wiadomości e-mailowe,
- SMS-y i MMS-y,
- historia połączeń w telefonie komórkowym,
- wiadomości nagrane na pocztę głosową telefonu komórkowego,
- wpisy na stronach internetowych,
- komentarze do wpisów lub zdjęć w serwisach społecznościowych, na blogach, fotogaleriach itp.,
- zdjęcia, grafiki,
- treści rozmów prowadzonych przy użyciu komunikatorów i czatów.
Jak możesz zarejestrować dowody cyberprzemocy?
- Telefon komórkowy
Nie kasuj wiadomości. Zapisuj wszystkie zarówno tekstowe, jak i nagrane na pocztę głosową w pamięci telefonu.
- Komunikatory
Niektóre serwisy pozwalają na zapisywanie rozmów. Możesz również np. skopiować rozmowę, wkleić do dokumentu Word (lub innego edytora tekstu), zapisać i wydrukować.
- Strony serwisów społecznościowych, www, „Print Screeny”
Aby zachować kopię materiału, który widzisz na ekranie, wciśnij jednocześnie klawisze [Control + Print Screen], a następnie wykonaj operację „Wklej” [ctrl + v] w dokumencie Word.
- Czat
Podobnie jak w przypadku stron www, jeśli chcesz zachować kopię materiału, który widzisz na ekranie, wciśnij klawisze [Control + Print Screen], a następnie wykonaj operację „Wklej” [ctrl + v] w dokumencie Word. Możesz też po prostu wydrukować interesującą cię stronę.
Wydrukuj wiadomość, prześlij ją do nauczyciela lub pedagoga, który zajmuje się ustaleniem okoliczności zajścia. Zachowanie całości wiadomości, a nie tylko samego tekstu jest bardziej pomocne, ponieważ zawiera informacje o jej pochodzeniu.
B. Identyfikacja sprawcy:
Istnieje wiele sposobów identyfikacji źródła cyberprzemocy. W jego ujawnieniu może pomóc:
- świadek – inni uczniowie odwiedzający „obraźliwe” strony mogą posiadać informacje na jego temat bądź zidentyfikować nr telefonu, jeśli nie jest zastrzeżony;
- kontakt z dostawcą usługi internetowej – może on zablokować konto agresora, lub usunąć szkodliwe treści, lecz także podać jego dane; nie mogą być one ujawnione osobom prywatnym i konieczny jest kontakt z policją, aby je pozyskać;
- kontakt z operatorem sieci komórkowej w przypadku, gdy numer telefonu sprawcy jest zastrzeżony – może on podjąć kroki w kierunku ustalenia sprawcy, jeśli otrzyma dane o dacie i godzinie rozmowy; również te dane operator może udostępnić tylko policji.
Gdy ustalenie sprawcy nie jest możliwe, należy skontaktować się z dostawcą usługi w celu usunięcia z sieci kompromitujących lub krzywdzących materiałów. Do takiego działania zobowiązuje administratora serwisu art.14 ustawy z 18.07.2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1422). W przypadku gdy sprawa jest poważna, zostało złamane prawo, a tożsamości sprawcy nie udało się ustalić, należy skontaktować się z policją.
C. Działania wobec sprawcy cyberprzemocy
Jeśli zidentyfikowanym sprawcą cyberprzemocy jest uczeń szkoły, wychowawca lub pedagog szkolny powinien:
- Porozmawiać ze sprawcą o jego zachowaniu:
- celem takiej rozmowy jest ustalenie okoliczności zajścia, wspólne zastanowienie się nad jego przyczynami i poszukanie rozwiązania sytuacji konfliktowej;
- sprawca powinien otrzymać jasny i zdecydowany komunikat, że szkoła nie akceptuje żadnych form przemocy, że cyberprzemoc jest krzywdzeniem kogoś i nie jest żartem działanie, które powoduje czyjeś cierpienie;
- należy omówić z uczniem skutki jego postępowania i poinformować o konsekwencjach regulaminowych, które zostaną wobec niego zastosowane;
- sprawca powinien zostać zobowiązany do zaprzestania swojego działania i usunięcia z sieci szkodliwych materiałów;
- ważnym elementem rozmowy jest też określenie sposobów zadośćuczynienia wobec ofiary cyberprzemocy;
- jeśli w zdarzeniu brała udział większa grupa uczniów, należy rozmawiać z każdym z osobna, zaczynając od lidera grupy;
- nie konfrontować sprawcy i ofiary cyberprzemocy.
- Powiadomić rodziców sprawcy i omówić z nimi jego zachowanie:
- rodzice sprawcy powinni zostać poinformowani o przebiegu zdarzenia i zapoznani z materiałem dowodowym, a także decyzją w sprawie dalszego postępowania i podjętych przez szkołę środków dyscyplinarnych wobec ich dziecka;
- w miarę możliwości należy pozyskać rodziców do współpracy i ustalić jej zasady;
- warto wspólnie z rodzicami opracować projekt kontraktu dla dziecka, określającego zobowiązania ucznia, rodziców oraz szkoły, konsekwencje nieprzestrzegania przyjętych wymagań i terminy realizacji zadań zawartych w umowie.
- Objąć sprawcę opieką psychologiczno-pedagogiczną, jeśli istnieje taka potrzeba – przemoc nie tylko stwarza zagrożenie dla zdrowia fizycznego i psychicznego ofiar, ale także wywiera destrukcyjny wpływ na jej sprawców. Jeśli szkoła posiada odpowiednie warunki, pomoc może być udzielona na miejscu. W innym razie należy (za zgodą rodziców) skierować ucznia do specjalistycznej placówki, gdzie weźmie udział w programie terapeutycznym.